Niezwykła podróż w poszukiwaniu Zaginionego Kontynentu
„Zostałam zaskoczona! Kompletnie się tego nie spodziewałam… „PIEŚNI ZAGINIONEGO KONTYNENTU” oczarowały mnie i to nie swą baśniowością i tym, że dzieci powinny być zadowolone z lektury, ale tym, że są uniwersalne, ponadczasowe i że dotykają problemów, których nie oczekiwałam po książce dla dzieci. Jako dorosła osoba dostrzegłam w tych opowieściach moc metafor, tkliwe, ale i stanowcze opisy prawdziwych problemów (…)
Przemysław Hytroś zrobił coś niewiarygodnego. Udało mu się stworzyć ze słów pajęczynę wszelkich ludzkich słabości. Moją ukochaną pieśnią jest „Smocze jajo”, które mówi o wartości, jaką jest każde życie. Jestem zachwycona i podziwiam tego pisarza za – z jednej strony prostotę i zgrabną umiejętność łączenia dzieci i dorosłych przy jednej opowieści, a z drugiej za tę dwuznaczność, za tę odwagę w poruszaniu trudnych tematów, bo kto w baśniach dla dzieci mówi o zdradzie, o porzuceniu rodziny dla innej kobiety? („Drwal i driada”) Rewelacja! Czapki z głów!
PIEŚNI jest dwanaście, każda wartościowa i niebanalna, należy tylko uważanie czytać i rozumieć otaczający nas świat. Dla mnie to taka podróż do wnętrza, do duszy, do człowieczego serca – serca podróżnika. Tak! Bo ten ZAGINIONY KONTYNENT, to nasze serca, wspaniale to widać przy opowieści „Rycerz labiryntu”. Każdy nosi w sobie demony, które sprawiają, że przestajemy rozróżniać dobro od zła, że twardniejemy, gorzkniejemy. Ta książka, to piękne zaproszenie do odkrycia siebie na nowo, do przyjrzenia się swojemu życiu, do podróży, u której kresu odnajdziemy… oby ukojenie.”
Przeczytaj CAŁĄ RECENZJĘ.
Zobacz książkę: https://dwukropek.com.pl/ksiazki/piesni-zaginionego-kontynentu/
